Ahmed Haşim

Ahmed HaşimAhmed Haşim 1884 ile 1933 yılları arasında yaşamıştır. Şiirde ses uyumuna, renkli doğa görünümlerine ve duyguların yansıtılmasına önem veren Ahmed Haşim Türk şiirinin en büyük ustalarından biri sayılır. Bağdat’ta doğan ve Arapça konuşulan bir çevrede yetişen Ahmed Haşim, 1896’da ailesiyle birlikte İstanbul’a geldiğinde, önce Türkçe öğrenmesi için bir okula gönderildi. Daha sonra o dönemde Mekteb-i Sultani adıyla anılan Galatasaray Lisesi’ne girdi. Okulda arkadaş topluluklarına ve oyunlara katılmayan, spora ilgisiz, içine kapanık bir çocuktu. Bir arkadaşından aldığı Fransızca bir şiir antolojisini okuduktan sonra şiir yazmaya yöneldi. Bu dönemde yazdığı şiirlerinde sekiz yaşındayken yitirdiği annesinin hastalığını, ölümünü ve onunla ilgili anılarını dile getirmiştir. Liseyi bitirdikten bir süre sonra hukuk fakültesine devam etti, ama 1908’de öğrenimini yarım bırakarak İzmir’de öğretmenlik yapmaya başladı. Çanakkale’de savaştıktan, uzun süre işsiz kaldıktan ve çeşitli devlet memurluklarında bulunduktan sonra, 1920’de Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde estetik ve mitoloji öğretmenliğine atandı. Yaşamının son döneminde ayrıca Harp Akademileri’nde ve Mülkiye Mektebi’nde öğretmenlik yapan Ahmed Haşim, 1932’de tedavi amacıyla gittiği Frankfurt’tan iyileşmeden döndü ve ertesi yıl İstanbul’da öldü.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir