Normal şartlar altında, insanlar neredeyse kusursuz denebilecek fiziksel özelliklerle doğarlar. Vücudumuzu oluşturan organlar eğer biz onları kötü kullanıp bozmazsak, hatasız birer biyolojik makine olarak uyum içinde çalışırlar. Soluk alıp-vermemizi sağlayan solunum sistemimiz de bu kusursuz düzeneklerdendir. Dünyaya geldiğinde ciğerlerine ilk defa hava dolduran bir bebeğin çığlığını hatırlayın. “Diyafram Kası”nı yüksek kapasitede kullanabildiğinden, bu bebek insan kulağının dayanamayacağı şiddette ses çıkarabilir. Daha sonra yıllar ilerledikçe yanlış kullanmak ya da hiç kullanmamak nedeniyle zayıflayan diyafram kası, başlangıçtaki kusursuzluğundan uzaklaşarak özelliğini kaybeder, körleşir.