Eski Mısır’da Yaşam

Her yıl binlerce turist Eski Mısır döneminden kalma, zamana karşı koymuş anıtları ziyarete gelir. Büyük taş tapınaklar, bugün yok olmuş bir tapınağın girişini bekleyen dev Memnon heykelleri, zengin biçimde süslenmiş mezarlar Eski Mısırlıların tanrılarına olan bağlılıklarının ve ölümden sonraki yaşama olan inançlarının ispatıdır. Ama kendi hayatlarına dair neredeyse her şey, topraktan yapılma evler ve saraylar yok olmuştur.

Mısır ve komşuları
Nil Vadisi’nin verimliliği ve zenginliği, yakındaki halkların açgözlülüğüne sebep oldu. Olası istilalara karşı Orta İmparatorluk döneminde Mısırlılar güneyde Nubia’yı fethederek bir sur inşa ettiler. Kuzeyde, Kenan ülkesinden gelen Hyksoslar Sina Çölü’nü geçerek, iki yüzyıl (M.Ö. 1785-1580’e doğru) boyunca Aşağı Mısır’ı işgal altında tuttular. Yeni İmparatorluk döneminde Hyksoslar’ı topraklarından kovan Mısırlılar, imparatorluğun çöküşüne dek hakimiyetleri altında tutacakları komşu toprakların fethine giriştiler.

Nil Vadisi’ni çevreleyen çöller ıssız değildi: Göçer kabileler olan Bedeviler, hayvan yetiştiriciliği yaparak yaşarlardı. Güç geçen yıllarda vadiye yerleşmeyi denerlerdi. Kutsal Kitap’ta kendilerinden göçer bir toplum olarak bahsedilen Museviler, M.Ö. 12. yüzyıla doğru Mısır’ın kuzeyine yerleştiler. Köleleştirilen Museviler, Musa’nın önderliğinde vaat edilmiş topraklara (bugünkü Filistin) doğru kaçtılar. Mısır, tüccar ve diplomatların karşılaştığı bir geçiş ve ticaret ülkesiydi. Firavunlar bazen Asya veya Afrika’nın uzak saraylarından gelen prenseslerle evlenirdi.

Bir depo atölye
Bugün kumlar ve tarım alanları arasında kaybolup gitmiş büyük taş binalar, firavunların zamanında geniş tarım alanı merkezleriydi. Depolar ve atölyelerle donanmış bu merkezlerde fırıncılar, biracılar, marangozlar, çömlekçiler ve daha birçok zanaatçı, rahipler ve tapınak görevlileri için çalışırlardı. Bu şiddetli etkinlik, giren ve çıkan malları kaydeden kâtipler tarafından kontrol edilirdi.