Hava Filtrelerinin Etkenlik Değerlendirmesi

Hava filtrelerinin etkenlik değerlendirmesi
Hava filtrelerinin etkenlik değerlendirmesi

Hava temizliği düzeyi ile ilgili kıstasların yanı sıra, maliyet (ilk ve bakım), hacim şartları ve hava akışına direnç gibi etkenlerde de, çok çeşitli filtre türlerinin geliştirilmesine yol açmıştır. Farklı filtrelerin kıyaslanabilmesi, ancak standart test yöntemleri ile elde edilen veriler ile mümkün olabilmektedir. Filtrelerin etkenlik değerlendirmesini yapabilmek için göz önüne alınan üç değişken,

  1. Filtre verimi,
  2. Filtrenin hava akışına direnci,
  3. Toz tutabilme kapasitesidir.

1. VERİM
Filtrenin, hava akımındaki tanecikleri tutabilme yeteneğinin ölçüsüdür ve farklı şekillerde tanımlanabilir.

  1. Yakalama verimi (arrestance) : Bir filtreye hava akımı ile gönderilen farklı boyutlardaki sentetik taneciklerden oluşan tozun, filtrede tutulan kısmının kütlesinin, gönderilen toplam toz kütlesine oranıdır. Gönderilen tozun tanecik boyutu dağılımına bağlıdır. Dönüş havalı sistemlerde kullanılan düşük ve orta verimli filtrelerin sınıflandırılması için uygundur.
  2. Toz lekesi verimi (dust-spot efficiency) : Aynı atmosferden alınan filtre edilmiş ve süzülmemiş havaların, yarı-geçirgen bir kağıt üzerinde bıraktığı toz lekelerinin, ışık geçirgenliğini azaltma etkilerinin oranıdır. Bir filtrenin, atmosferik havadaki tozların, kumaşlar ve duvarlar üzerinde leke oluşturma etkisini azaltma yeteneğinin ölçüsüdür. Bu etki, daha çok, ince tanecikler tarafından oluşturulduğu için, bu verim tanımı, yüksek verimli filtrelerin sınıflandırılması için uygundur. Toz derişikliği ve kimyasal yapısının farklı olduğu atmosferik koşullar için, aynı filtrede farklı verimler elde edilebilir.
  3. DOP verimi: Temiz odalar ve nükleer uygulamalar için kullanılan yüksek verimli HEPA filtrelerin etkenlik değerlendirmesi için kullanılan bu verim, bir sıvı yağ olan “dioctly phthalate” (DOP) maddesinden elde edilen dumanın hava akımına karıştırılarak filtreden geçirilmesi ve filtreden önce ve sonra, hava akımı içindeki DOP damlacıkları derişiklerinin ölçülmesi ile belirlenir.
  4. Tanecik boyutu verimi (Particle Size Efficency) : Atmosferik veya sentetik toz yüklü hava akımı, filtreden geçirilir ve filtreden önce ve sonra alınan hava örneklerindeki taneciklerin boyutlarına göre, sayıca ve kütlece derişiklikleri ölçülür. Böylece filtre veriminin, tanecik çapı ile değişimi belirlenir. Bu verim değeri, filtrelerin birbiriyle kıyaslanması için kullanılmaz. Çünkü, bu verim için tanımlanmış test standartları (tozun fiziksel veya kimyasal özellikleri, tanecik boyutu dağılımı v.s.) yoktur. Üreticiler kendi standartlarına göre testler yapmaktadırlar. Dolayısıyla, bu değer bir üreticinin bir tür filtresinin havayı temizleme etkenliğinin, tanecik boyutuna bağlı olarak değişimini, genel olarak ifade eder.

2. HAVA AKIŞINA DİRENÇ
Belirli bir hava debisinde, filtrede meydana gelen basınç düşümüdür.

3. TOZ TUTMA KAPASİTESİ
Belirli bir hava debisi altında, basınç düşümü bir maksimum değere ulaşıncaya veya verimde ciddi bir düşüş oluncaya değin, filtrede toplanan toz miktarıdır. Filtrelerin maksimum çalışma dirençleri, üreticiler tarafından verilir. Filtre bu basınç düşümüne neden olacak kadar toz tutana değin çalıştırılabilir. Daha sonra, Filtrenin türüne göre, ya bakım yapılır ya da filtre değiştirilir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir