Kısaltma

Bir sözcüğün ya da birçok sözcükten oluşan bazı özel adların kısa biçimde yazılışı. Dilimize yerleşmiş bazı kısaltma kuralları şunlardır:

1) Kuruluş, kitap, dergi ve yön adlarının kısaltmaları her sözcüğün ilk harfinin büyük harf olarak yazılmasıyla yapılır: TBMM (Türkiye Büyük Millet Meclisi), TDK (Türk Dil Kurumu), TRT (Türkiye Radyo Televizyon Kurumu), BOTAŞ (Boru Hatları ile Petrol Taşıma Anonim Şirketi)…

2) Büyük harflerle yapılan kısaltmaların arasına çoğunlukla nokta konmaz: ASKİ (Ankara Su ve Kanalizasyon İdaresi), ATO (Ankara Ticaret Odası)…

3) Büyük harfle yapılmış bazı kısaltmalar ise noktalı biçimiyle benimsenmiştir: K.K.K. (Kara Kuvvetleri Komutanlığı), M.Ö. (Milâttan Önce), T.C. (Türkiye Cumhuriyeti)…

4) Element ve ölçülerin uluslar arası kısaltmaları ülkemizde de aynen benimsenmiştir: C (karbon), Fe (demir), kg (kilogram), m (metre)…

5) Öteki kısaltmalarda sözcüğün harfiyle birlikte ünsüzleri de alınır. Kısaltma özel bir ad, unvan ya da rütbe ise ilk harf büyük yazılır: Alm. (Almanca), Av. (avukat), Çimenlik Mah. (Çimenlik Mahallesi), fiz. (fizik), çev. (Çeviren)…

6) Sonunda nokta bulunan kısaltmalardan sonra kesme işareti kullanılmaz: vb.leri (ve benzeri), tlf.nun (telefon), Şb.den (şube)…

7) Küçük harflerle yapılan kısaltmalara getirilen eklerde sözcüğün okunuşu; büyük harflerle yapılan kısaltmalara getirilen eklerde kısaltmanın son harfinin okunuşu esas alınır: TCDD’den (Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demir Yolları), DİE’nin (Devlet İstatistik Enstitüsü), ed.ın (edebiyat), mm’yi (milimetre)…

8) Sert ünsüzle biten kısaltmalar ek aldıkları zaman okunuşta sondaki sert sessiz yumuşatılmaz: TÜBİTAK’ın (TÜBİTAĞ’ın değil.)