Risalet Öncesi Dünyanın Dinî Durumu

İslam öncesinde Bizans, Sâsânî ve Çin imparatorluklarının hüküm sürdüğü topraklar ile Hindistan ve Türkistan bölgelerinde çeşitli dinlerin varlığı bilinmektedir. Doğu Roma İmparatorluğu olarak da anılan Bizans; Anadolu, Suriye, Filistin, Mısır ve Kuzey Afrika’ya kadar olan bölgeyi elinde bulunduruyordu. O dönemin en etkili devletlerinden olan bu imparatorluk Hıristiyanlığı benimsemişti. Afrika kıtasının Kızıldeniz kıyılarına ise yine Hıristiyan inancına sahip Habeş Krallığı hâkimdi. Araplara komşu bir ülke olan Sâsânî devletinin hâkim olduğu İran’da ise Mecûsîlik yaygındı. Soyluların ve zenginlerin dini olarak ortaya çıkan Mecûsîliğin temel akidesi ateşe tapmaktı. İslam’ın doğduğu sıralarda Mecûsîlik; İran dışında Umman, Bahreyn, Yemen ve Necran bölgelerinde de yaygındı.

Orta Asya bölgesinde hüküm süren Türk devletleri Şamanizm’in etkisi altında kalmıştı. Asya’nın
güneyinde büyük bir yarımada olan Hindistan’da ise Hinduizm egemendi. Kast sisteminin hâkim
olduğu Hinduizm’de en üst mevkide Brahman denilen din adamları bulunurdu. Konfiçyüs ile medeniyetin zirvesine ulaşan Çin’de ise İslam’ın doğuşuna yakın zamanlarda Budizm yaygındı. Güneydeki Araplar arasında yaygınlaşmış olan Sâbiîlik, Arapların yarımadanın dışından aldıkları en eski dindir. Yahudilik İsrailoğullarına özgü olduğundan diğer milletler arasında yaygınlaşmamıştı. Putperestlik ise Cahiliye Arapları ile Afrikalılar arasında yaygın bir inanış idi. Ancak Cahiliye Arapları içinde az sayıda da olsa hanif adı verilen ve putlara tapmayı reddeden insanlar mevcuttu.